Vervolg Belgische Ardennen.

Vervolg verhaal van Henk over zijn belevenissen in de Belgische Ardennen.

Verder hebben we hier wat gebieden in de omgeving bezocht. In deze omgeving zijn nog vele overblijfselen van de eerste wereldoorlog te vinden, o.a. oude bunkers en diepe putten met gangen.[wel uitkijken hier hoor]. Daar kon ik wel rustig een prachtig plaatje schieten van parende koninginnepages, ze hadden toch geen tijd en zin om van mij te schrikken. Daarna zijn we in de auto's gestapt en doorgereden naar Villers sur-Semois. Aangezien een ander groepje natuurliefhebbers hier ook zou komen. Bij camping bij Villers sur-Semois [hier zijn we 3 dagen geweest] zijn we op zoek gegaan naar wilde orchideeën. Wilde orchideeën behoren tot de mooiste wilde planten en zijn streng beschermt. Ze groeien op allerlei plaatsen maar hebben het liefst een kalkrijke bodem in heuvelachtige streken. De omgeving van het dorp Tintigni leent zich uitstekent voor deze fauna en deze streek heet de Semois vallei. De grootte van orchideeën kan enorm verschillen. De Vliegenorchis heeft b.v. kleine verspreide bloemen en kan 20 tot 50 cm groot zijn. De Aangebrandeorchis heeft bloemen in een tros en is 10 tot 25 cm groot, terwijl de Bokkenorchis 30 tot 75 cm hoogte kan bereiken [ om deze te fotograferen moet je
wel je neus dichthouden, want de naam zegt het al].
Bestuiving van orchideeën gebeurt door insecten. Bij de Vliegenorchis, Bijenorchis, Wespenorchis, Spinnenorchis, Muggenorchis zegt de naam het al.De lip van deze bloemen b.v. de Bijenorchis lijkt niet alleen op een bij maar geeft ook een bijengeur af. De mannetjesbij voelt zich hier door aangetrokken en wil met de bloem paren. Domme beesten die bijen hè?. Ik zie ook wel eens een boom in een bepaalde vorm maar ik loop toch mooi even door. Afijn , om verder te gaan met de bij, terwijl hij probeert te paren worden er door de bloem 2 stuifmeeldeeltjes op zijn lichaam geplakt en neemt de bij deze deeltjes mee naar een volgende bloem, alwaar dan mogelijk bevruchting plaats vindt. Voorlopig even genoeg over orchideeén.

Ik had vaak moeite met het fotografen van vlinders. Een van mijn vrienden Harry die alles maar dan ook alles van de natuur weet en vlinders als grootste hobby heeft, had mijn probleem door en zei me dat ik daar meer geduld voor moest opbrengen. Bij mij doen die vlinders altijd hun vleugels dicht. Oh zei Harry dan moet je in je handen klappen, kijk maar. We zochten een vlinder op die dicht zat. Harry klapt vlak boven de vlinder in zijn handen en verdorie de vleugels van de vlinder gaan open. Zo, dat weet ik dan ook weer en ik heb me rot zitten klappen, maar inplaats van vleugels te openen vlogen ze weg. Ik heb dus geleerd dat het puur geduldig zijn en het geschikte moment af te wachten kan helpen en ik heb vele dia's van vlinders kunnen schieten.