Vervolg verhaal van Henk over zijn belevenissen in de Belgische Ardennen.
Er zijn dagvlinders en nachtvlinders. Velen denken dat dagvlinders 1 dag leven, dat is een fabeltje. Dagvlinders wil alleen zeggen dat deze vlinders dat deze vlinders overdag vliegen. De meeste vlinders leven 1 à 2 weken, maar er zijn vlinders die 200 totz elfs 300 dagen oud kunnen worden of zelfs nòg ouder. Er zijn zelfsdagvlinders die overwinteren, meestal in boomholtes of andere beschutte plekjes. Een vriend van mij heeft er zelf verleden jaar een onder een sneeuwhoop gevonden. Ook zijn er vlinders die op trek gaan o.a. de Atalanta, een ook in ons land voorkomende vlinder. Deze vlinder vliegt soms wel 1000 km naar een warm gebied om te overwinteren. Nachtvlinders vliegen tegen de schemering, terwijl diverse nachtvlinders ook overdag wel te zien zijn. Zij zijn dan vaak verdekt opgesteld, rustend op blad van planten. Deze vlinders kunnen in grootte variëren van minuscuul klein tot vrij groot. Twee van de grootste zijn de Nachtpauwoog en de Touwvlinder. Helaas gaat het in ons land zeer slecht met de vlinderstand, vele soorten zijn hier al kompleet verdwenen en enkele soorten, waaronder de Koninginnepage komt alleen nog in enkele gebieden voor zoals Limburg. [Ik kan me de tijd als kind nog herinneren dat hier in Deventer ter hoogte van de spoorbrug de Koninginnepage vloog en diverse andere soorten.] Natuurlijk kwam dat ook omdat er toen nog veel wilde planten waren en men snoeide niet zo snel. Er valt nog veel meer te vertellen maar dan wordt het meer een biologieles.
1995..Een jaar later zijn we nogmaals met ons zessen naar de omgeving van Tintigni geweest op dezelfde camping. Dit was tevens de allerlaatste keer dat ik mijn vrouw in een tent kreeg. We waren ook de enigste met een tent De anderen sliepen in een caravan of een camper. Na gezellig borrelen en Belgisch gebak was het tijd om inhet tentje te duiken. Koud hebben we het nooit, aangezien we opblaasmatjes en dikke Nomad slaapzak bezitten. Je kan er zelfs mee zweven, maar dat is een ander verhaal dat zich afspeelt gedurende de vogeltrek in Falsterbo in Zweden. Maar om even terug te komen op mijn verhaal, het begon te regenen en te stormen en onweren. Persoonlijk vind ik het een mooi geluid als je in de tent ligt. Maar toen kwamen de klappen en de knallen en hadden we even later om de paar seconden wel licht in de tent. Henny heeft een bloedhekel aan onweer en zat al rechtop en zei "het onweert". Ik antwoordde "ja, dat hoor ik, ga maar slapen". Even later zaten we in de voortent met de slaapzak om. En helaas, zo hebben we de hele nacht gezeten. Ik kon haar ook niet alleen laten zitten. Het bleef onweren, dus dan na een tijdje dan maar een goed boek lezen. Omdat het nog donker was heb ik met een zaklamp aan de brander aangestoken, dit moet met enig beleid gebeuren, want voordat deze goed gaat branden moet de vlam eerst goed hoog gezet worden. Dat betekent weer, opletten voor je vingers en haren. Even later heb ik een pannetje water opgezet met wat cacaopoeder. Tegen de ochtend was het buiten weer rustig, opstaan hoefde na zo'n nacht niet meer, dus maar meteen naar buiten. Ik bofte gelijk want boven ons zweefde een roofvogel. Toen de vogel wat lager kwam zag ik de gevorkte staart en herkende de vogel als de Rode Wauw. ( vogels herkennen heb ik geleerd van 2 echte vogelaars, Ab en Ronald). Zij herkennen ook de zang van veel vogels. Ik zelf heb daar nogal veel moeite mee aangezien het gehoor van mijn linkeroor niet al te best is. ( Vaak als een vogel fluit kijk ik links terwijl de vogel rechts van mij zit), stom toch, niet dan? Dus snel het fototoestel gepakt en de 400 mm lens erop en schieten maar. Als steun heb ik een soort van geweerkolf en natuurlijk een draadontspanner en dan maar scherpstellen en de knop indrukken. Ik riep hard naar de anderen "een Rode Wauw" en nog geen 10 seconden later stonden ook zij plaatjes te schieten. Hoe ze erbij stonden maakte niet uit. Zo uit bed gevallen zeker. Verder hebben we nog wat nieuwe gebieden bezocht waaronder Boise D'Etaille en Fort de Rules. Weer veel orchideeën soorten gezien waaronder: de Bruineorchis, Soldaatje, Purperorchis, Witbosvogeltje etc. Tevens waren er veel hellingbossen en de uitzichten waren fantastisch. Totaal kwamen we aan zo'n 10 nieuwe soorten orchideeën. Ook vlinders en vogels waren volop aanwezig. En de koolzaadvelden in de omgeving waren prachtig om te zien. Helaas ook aan deze 5 dagen kwam weer een eind.
Wordt vervolgd.
Typisch Pa zijn schrijfwijze, is weer heel herkenbaar.
BeantwoordenVerwijderenEcht weer leuk om terug te lezen:-)
Wat mooi en leuk om te lezen, zo komen we toch meer te weten over Henk. Prachtige foto en leuk geschreven. Het zou zo fijn geweest zijn als hij ons eens had kunnen bezoeken in Frankrijk. Dan hadden we gelijk kunnen vragen of hij de naam weet van dat geel grijze vogeltje wat hier af en toe voorbij komt. Want wij weten het niet.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
VerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
Verwijderen